De Leuvense vaart is één van de oudste van het land. Met het graven ervan werd in 1750 gestart. Mijn overgrootvader Joseph Dewever (°1861) vestigde zich met zijn mandenmakerij in de Glasblazerijstraat in de buurt van de huidige vaartkom. Hij leverde manden aan de vele brouwerijen daar in de buurt. In zijn tijd gebruikte men nog geen houten bakken om flessen bier te transporteren maar rieten manden.
Mijn grootvader Alphonse Dewever (1892-1916) werkte aan de vaart als bediende bij bloemmolen De Stordeur.
Zelf nam ik aan de vaart ooit mijn eerste interview af. Toen ik 15 was, zond een leraar me op pad om "iemand" te interviewen. Wie? Speelde geen rol. Als het maar over een ongewoon beroep ging. Ik zocht meteen aan de vaart een binnenschipper op en liet hem honderduit vertellen over zijn werk, over de goederen die hij over het water naar Leuven bracht, enz.
Door het verdwijnen van de industrie langs de Leuvense vaart en de concurrentie van het wegvervoer werd het kanaal steeds minder gebruikt voor goederentransport. Rond 1980 dacht men er zelfs aan de vaart dicht te gooien en er een snelweg van Leuven naar Mechelen van te maken. Dat ging gelukkig niet door. Vandaag is de vaart vooral in gebruik voor de pleziervaart. In het Manhattengebouw vlakbij de vaartkom huist zelfs een kajakclub: Kayakclub Leuven (die haar naam verkeerd spelt !)
Tijdens mijn tocht van gisteren passeerde ik tot mijn vreugde toch nog twee binnenschepen die voor containertransport worden ingezet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten